Lieve Hugo,

Ga jij nog weg in de herfstvakantie? Ik blijf lekker thuis, want ik ben nog steeds aan het bijkomen van een kleine week Frankrijk in augustus. Mijn voornemen was toen om eens niet naar een gribusland te gaan – noem een Oekraïne, noem een Kirgizië – maar naar een rustig, normaal vakantieoord. Door vrienden was ik uitgenodigd om langs te komen in de buurt van Bordeaux en daags van te voren boekte ik een treinticket.

Het bleek een lange rit met allerlei onmogelijke overstaps. De meeste tijd bracht ik door in de restauratiewagon, waar ik een knappe ober ontmoette. Bij aankomst in Bordeaux gingen we direct uit eten. Prima, altijd leuk, zo’n avondje met Frans treinpersoneel. Maar het werd vreselijk laat en door de hitte deed ik de hele nacht geen oog dicht in het bloedhete, piepkleine hotel zonder airco.

De volgende ochtend begon ik aan de drie uur durende rit naar m’n vrienden. Halverwege, in een verlate zonnebloemveld, kreeg ik het vermoeden dat ik de verkeerde kant op reed. Ik besloot de huurauto te draaien, maar had niet gezien dat daar net een stukje nieuw geasfalteerde weg was gestort. De auto gleed naar achter en zat muurvast in een greppel.

In paniek klopte ik aan bij een boerderij iets verderop en van een stokoud vrouwtje mocht ik binnen op hulp wachten. Het rook er naar gekookte groenten en in de keuken zat een bejaarde man met een infuus aan z’n arm. Toen ik iemand van de wegenwacht aan de telefoon kreeg die zei dat er voor vanavond geen hulp kon komen, barstte ik in snikken uit. Dat werd nog erger toen het vrouwtje haar hand op m’n rug legde en me een verschrompelde nectarine aanbood.

Na een uur, waarin ik me vast had neergelegd bij het feit dat ik m’n vakantie bij dit onverstaanbare Franse echtpaar zou moeten doorbrengen, kwam er opeens een tractor het terrein oprijden.

Je begrijpt het al, Hugo, deze boer heeft me met planken uit de greppel getrokken. Godzijdank. Enfin, toen was er nog tweeënhalve dag over om te zonnen aan het zwembad, voor ik weer aan de terugtocht begon.

Anderen hebben voor hun vakantie vier weken voor nodig. Ik vier dagen. Efficiënt leven, heet dat. Maar goed, echt ontspannen kom je nooit terug.

 Liefs, Iris

Lieve Iris,

Vakanties zijn volgens mij even stressvol als verbouwingen. Als ik vrij ben, blijf ik het liefste in Rotterdam. Ik heb mezelf wijs gemaakt dat hier geen enge dingen kunnen gebeuren.

De ergste trip ooit was naar Egypte. Een aanrijding met een taxi, mijn hotelbed dat bij mijn afwezigheid was gebruikt door seksende wildvreemden en het paard dat ik bereed sloeg op hol en viel na een angstig avontuur tenslotte uitgeput om bij een piramide. Ongedeerd kroop ik onder het gestreste paard vandaan. Een minuut later werd het beest half in elkaar geslagen door de eigenaar, een volslagen idioot die niet tot bedaren was te brengen.

Ik doe even de korte versie, want ik heb nog een paar vragen en opmerkingen. Zou je jezelf een goede chauffeur durven noemen? Hoe kun je nou gaan keren op een smal, stil weggetje met berm, mallerd?

Iets anders. Je schrijft dat het laat werd met een knappe Franse ober. Begrijp ik goed dat je met hem naar bed bent geweest? Of hebben jullie gediscussieerd over het existentialisme van Jean-Paul Sartre, de uitzichtloosheid van de hangjeugd in Franse banlieus en de fluisterliedjes van Carla Bruni?

Vergeef me mijn brutaliteit en mijn voyeurisme, ik denk dat het aan schrijfster E.L. James ligt. Van haar boeken zijn er binnen een halfjaar al 15 miljoen verkocht. Bij Pauw & Witteman hield iemand van een vrouwvriendelijke sekswinkel een anaalplug voor vrouwen omhoog, die gaan heel hard de laatste tijd, Iris. Allemaal dankzij E.L. James.

Ik denk dat je mij en de AD-lezer een grote dienst zou bewijzen als je kunt uitleggen wat nou precies het geheim is achter het succes van Vijftig tinten grijs. Ik snap het namelijk niet, ik las een paar passages. Kitsch. Slecht geschreven seksscènes. Laat jouw licht er eens over schijnen, jonge, intellectuele, moderne vrouw.

Word je ook niet een beetje verteerd door jaloezie, Iris? Waarom zag jij dit gat in de markt niet? Komen er in je nieuwe roman expliciete seksscènes? Die roman gaat toch over reizen? Komt de Franse ober er in voor?

Hartelijks,

Hugo