Lieve Hugo,

ik kan niet tegen mensen die zeggen dat ze voor het mooist voetballende land zijn. Op een EK of WK dien je gewoon voor Nederland te zijn, ook jij. Ik zie het inderdaad als verraad dat jij soms Duitsland aanmoedigt. Het is eigenlijk net alsof je een vrouw bemint totdat ze hangtieten krijgt. Op zo’n moment stap je over op een ander, jonger, beter exemplaar.

Voetbal is net als trouwen. Je geeft je hart aan iemand en blijft diegene trouw, ondanks eventuele tekortkomingen of tegenslagen die zich in de toekomst gaan voordoen. Als je gaat lopen juichen voor Duitsland vind ik dat je beter naar Berlijn kunt verhuizen. Ik zie het bij meer Nederlanders hoor. Trots zijn als het goed gaat en bij tegenwind is de vaderlandsliefde alweer vervlogen.

Ik vind trouwens dat je Ramsey Nasr wel heel erg hard aanpakte. Jaloezie misschien? Dat snap ik hoor, daar is niks mis mee. Het is een hele menselijke eigenschap. En ik kan me voorstellen dat een alfamannetje zoals jij vaker botst met iemand die in de spotlights staat. Typisch ook dat jij op mijn verjaardag met geen enkele man hebt gepraat.

Maar goed, ik vond Nasr niet overdreven elitair. Het had van mij wel wat meer gemogen. Waar is de tijd dat elitair nog gewoon lekker elitair was? Nu moet alles een volks tintje hebben. Vermoeiend. Ik verlang vaak terug naar de tijd dat een gedicht nog volkomen onbegrijpelijk was. Dat kunst en cultuur mysterieuze zaken waren en nog niet in hapklare brokken werden voorgeschoteld. Dat opera’s en toneelstukken niet in samenwerking werden gemaakt met hangjongeren of doorgeslagen moslimjeugd. Kortom, de tijd waarin de linkse hobby’s ongegeneerd bloeiden. Nu ze langzaam aan het verdwijnen zijn, begin ik ze te missen. Want wat is ervoor in de plaats gekomen? Kunst die niks meer aan de verbeelding overlaat. Het valt onder het kopje: ‘de debilisering van de maatschappij’. Wie zei dat ook alweer? Alles wordt maar naar het midden getrokken en zo wordt de burger steeds grijzer. Jij zegt het zelf ook: “Hopelijk doet Anne Vegter wel normaal.” Het is een kwalijke zaak. Want waar moet de hedendaagse fantast, zoals ik, nog heen met zijn fantasie?

Iris

Lieve Iris,

Kom dit weekend eens kijken in Rotterdam. We hebben hier deze week vijf kunstbeurzen. Ik heb er al vier bezocht, nou geloof me Koppe: jij, ‘hedendaagse fantast’ komt aan je trekken. Naast prachtige dingen heb ik veel onbegrijpelijks gezien voor je. Neem je held Nasr mee, er zijn genoeg installaties waarbij hij een interessant gezicht bij kan opzetten.

Dat jij in de aanstelleritis van Nasr trapt, kan ik me niet voorstellen. Dat hij je opwindt ook niet. Ik hou het erop dat je een collega van De Bezige Bij niet wil afvallen. Dat pleit voor je. Loyaliteit voor alles.

Ik hou niet van poseurs. Die aanstellerij zie je in zijn gedichten terug. Zijn poëzie ademt de geest van het tijdperk vóór de Tachtigers. Hoogdravendheid en romantiek zijn saai, Iris. Vergelijk jouw Nasr eens met Ingmar Heytze, Tjitske Jansen of Jules Deelder. Die verkopen geen gebakken lucht, Koppe.

Moest lachen om je zinnetje: ‘Ik verlang vaak terug naar de tijd dat een gedicht nog volkomen onbegrijpelijk was.’ Kind, je bent 28 jaar. Doe niet zo mal, je begint nu op Nasr te lijken.

Het zal je deugd doen dat ik woensdagavond heel trots was op het Nederlands elftal. Oranje voetbalde typisch Nederlands, dat wil zeggen: ze voerden overal op het veld de druk op, lieten de bal direct van voet tot voet gaan en ze hadden maar één intentie: aanvallen, een doelpunt maken, en daarna nog één. Ze deden het met zeer jonge spelers. Erg knap. Alle credits voor Louis van Gaal, die heel gedurfde keuzes maakt.

Wel jammer dat hij één speler voortrekt. Arjen Robben was er weer bij. Toen hij na de rust inviel – wat hij redelijk deed – zag je meteen dat het samenspel minder werd. Hij is een dribbelaar, een ras egoïst. Ik vind dat een bal moet rondgaan. Het is een teamsport. Wat me verder niet beviel was dat hij zich weer heel overdreven liet vallen, terwijl er niks aan de hand was. In de vertraagde herhaling zag je het bedrog. Ik hoop dat iemand die jongen nou eens vertelt dat hij daar mee moet ophouden. Het is onsportief, het is eng. Nu ik er zo over nadenkt is Arjen Robben de Ramsey Nasr van het voetbal.

Jij bent overgestapt naar een andere club, toch? Je speelt op een hoger plan. Scoor je daar nog een beetje?

Hartelijks, Hugo