Uit kostenoverwegingen logeer ik bij een gepensioneerde Russische vrouw. De hotels in Kiev zijn naar aanloop van het EK onbetaalbaar.
Wat schetst mijn verbazing? Iets waarvan ik dacht dat alleen mijn eigen moeder het deed, doet deze vrouw ook. Ze praat aan één stuk door: zeer lange verhalen, vaak zonder clou, maar dan in het Russisch. Ze heeft dezelfde hinderlijke eigenschappen, zoals door gaan met praten wanneer jij al in een andere kamer bent. Of, nog erger, als je net even op de wc zit.
Op het balkon, waar ze wil dat ik de geur van de acacia’s opsnuif, zegt ze: “Ik snoei die bomen niet, ze zijn gevoelig voor schimmel en het kan rot weefsel veroorzaken.” Dit soort tuinjargon ken ik niet en daarom draag ik steeds een woordenboek onder m’n arm.
Het is ‘profilaktika’ tijd, wat betekent dat het warm water in Kiev is afgesloten vanwege onderhoudswerkzaamheden. Dat gebeurt één keer per jaar en duurt zo’n tien á vijftien dagen. Geen zorgen, als het EK begint is het voorbij.
De Russin vraagt ongeveer zeven keer per dag of ik warm water nodig heb want dan gaat ze dat met een ketel op het fornuis klaarmaken. Ik zeg alleen in de ochtend ‘ja’. Met koud water m’n haar wassen vind ik niet te doen.
Net als ik in de teil stap en met een washandje m’n oksels begin in te zepen, klopt ze alweer op de deur met de vraag of ik wel genoeg water heb.
“Ja hoor, prima!” roep ik in het Russisch terug. Net als een gewone moeder stapt ze zonder aankondiging de badkamer binnen en zet een nieuwe ketel warm water naast de teil. “Ik wil niet dat je kou vat.”
Godver, denk ik als ik me even later sta af te drogen: gun deze westerling haar privacy alsjeblieft.
Maar als ik chagrijnig naar buiten kom zie ik tot mijn verrassing dat het ontbijt al voor me klaar staat. Warme pap met verse bosbessen, een dampende kop koffie, twee eieren en een kaneelpannenkoekje. Daarnaast geroosterd brood met zoute boter en peterselie uit de tuin.
“Ik ga bloemen brengen bij oma,” zegt ze terwijl ze haar jas aantrekt, haar hand al op de deurklink.
“Oké, dag mam,” slik ik nog net in.