Naar de gewone website van Iris Koppe...
© Iris Koppe | Website: Alain Otjens
Iris Koppe. Onze EK-vrouw in Polen en Oekraine

Friends

11 juni

Ik stond zondagochtend op met een waanzinnige wedstrijd kater. Toen ik de slaapkamer uitkwam zag ik dat m’n Oekraïense tolk op de bank lag. De bus naar de alternatieve Oranjecamping reed gisteravond niet en de tolk was in mijn appartement gecrasht. “Ik wil gewoon even niks meer met Oekraïne te maken hebben,” zei ik toen hij wakker was. “En ook niet met het EK.”

Hij stelde voor om dan koffie te gaan drinken in het Friends-café, een bar helemaal ingericht in de stijl van de Amerikaanse tv-serie. Overal stonden flatscreens waar Friends werd uitgezonden, met uiteraard Russische nasynchronisatie. Aan de muur hingen foto’s van Phoebe, Ross, Joey etc. Op het toilet schalde door de luidsprekers: I’ll be there for you!    

Langzaam begon ik m’n goeie humor terug te krijgen. Troost was er na de wedstrijd ook al uit onverwachtse hoek gekomen. Overal in het vak van de Nederlandse supporters zaten namelijk Oekraïners in Oranjeoutfit. Al onderweg naar het stadion was ik een man met oranje vlechten tegen gekomen. Toen ik hem aansprak met – “prettige wedstrijd” – begon hij te stotteren en werd rood. In het Russisch zei hij: “Sorry, ik versta je niet.”                                                                       

In het stadion zaten twee jongens met t-shirts van Sneijder voor me. Ze kwamen uit een dorpje vlakbij Charkov. Met een teleurgesteld gezicht zeiden ze na afloop dat het nog wel goed zou komen.                                                                       

Ik vond het lief, maar ook verwarrend. Een vierde van het Oranjelegioen bestond misschien wel uit niet-Nederlanders. Goed voor mij om te weten want toen ik voor het eerst Oranjesupporters tegenkwam zette ik meteen m’n drie tassen bagage met laptop en camera’s bij hen neer en riep: “Letten jullie even op, ik ga koffie halen!” en rende naar de Mac Donald’s. In de rij bedacht ik me dat dit wel heel voortvarend was. In het buitenland is natuurlijk niet iedere Nederlander een oase van betrouwbaarheid. Zelfs niet in een Friends-café.